76

Van Macassar onder dato 29. Aug:o 164

de middag roepen liet, en versogt dat ik dog,

nevens zijne groete, aan haer Ed: sijn swacke

toestant en pijne l siekte wilde bekent

maken, en dat dierhalven hem wilde excuteren,

over dat nu met het aanstaande vertrek

van Cronenburg niet in stoeet was van te

konnen schrijven, dat ik ook nit vergeten

moest, alles te schrijven, dae zijn hoogh.t in die

conferentie van zijn genoegen en genegenth.t

hadde geuijt, en dat zijn hoogh.t op dietroostel

woorden harer Ed: ook tbesluijt genomen had

op boutuale

„

sulken verren weg, uijt Chinranc„ over Land

en zee te reijsen, alhad hij ook op de weg

moeten sterven; terwijl hij bevond, dat alles na

zijn verlangen en hoop was gesucced.t. dese

redenen besloot hij met Ernsiige drucking

van mijn hand en hickende tranen. daier

mede ik, onder toesegging, afscheit kam,

en ook vande Coninginneu: maer mijn

vrouw persuadeerdese om te blijven, tot savonts

na vijven, en ik quam ten ½ eenen, op de

hete middag in’t Casieel. den toekferdman

dus berigte mij na de thuijs komsie dat de

rijx groten onder Elkander inde boegise Tale

lang over de zaek van Tambora geconsuleert

hadden: en verwagtende geweest waren, dat

ik daerover soude gesproken hebben: ook

onder de saeek van radja biemoe en zijn tijf,

wilde hebben, dat hy mij zoude seggen, dat besloten

was, gecommitt. van Wegen zijn hoogh:t

na

—